สื่อพื้นบ้านกับเสียงดนตรีอาข่า
แหล่งข้อมูลที่เกี่ยวข้อง ประวัติชุมชนชาติพันธุ์อาข่าบ้านดอยงาม-แม่จันใต้ แกลเลอรี่ชาติพันธุ์อาข่า คอลเลคชั่นชาติพันธุ์อาข่า ข้อมูลพื้นฐานเกี่ยวกับชาติพันธุ์อาข่า หมวดหมู่: ชาติพันธุ์ | กิจกรรม | วันที่ | หมู่บ้าน
วัฒนธรรมโดดเด่นกับสื่อพื้นบ้านด้วยเครื่องแต่งกาย
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม ประวัติกลุ่มชาติพันธุ์ลีซูบ้านน้ำรินคอลเลคชั่นชาติพันธุ์ลีซู แกลเลอรี่ชาติพันธุ์ลีซู ข้อมูลพื้นฐานชาติพันธุ์ลีซู หมวดหมู่: | ชาติพันธุ์ | กิจกรรม | วันที่ | หมู่บ้าน
ดนตรีกับความสวยงามและ ความหลากหลายทางภูมิปัญญา
แหล่งข้อมูลเพิ่มเติม ประวัติกลุ่มชาติพันธุ์ลีซูบ้านน้ำรินคอลเลคชั่นชาติพันธุ์ลีซู แกลเลอรี่ชาติพันธุ์ลีซู ข้อมูลพื้นฐานชาติพันธุ์ลีซู หมวดหมู่: | ชาติพันธุ์ | กิจกรรม | วันที่ | หมู่บ้าน
วิถีชีวิตชาวลาหู่กับเสียงดนตรี
เครื่องดนตรีชาวลาหู่ โดยหน่อของชาวลาหู่นั้นจะมีทั้งหมด 4 ชนิด ประกอบด้วย หน่อกุมา หน่อซึ หน่อจิแหล่ และต้อแลหมื่ม แคนที่มีความสำคัญมากที่สุด คือหน่อกุมา (แคนใหญ่)
เครื่องแต่งกายกับอัตลักษณ์ความเป็นลาหู่
การแต่งกายนั้นผู้หญิงสวมกางเกงดำเป้าต่ำเสื้อสีดำคอกลมแขนยาวผ่าหน้าอกยาวลงถึงน่อง ใช้ผ้าสีขาวเย็บทับสีดำ โดยการเย็บทีละเส้นจนเป็นแถบสีขาวสวยงาม พร้อมทั้งมีสีแดงและสีน้ำเงินแซมระหว่างแถบสีขาว
ประเพณีปีใหม่ลีซู (กินวอ)
การมัดมือหรือผูกข้อมือ พิธีกรรมนี้หมายถึง การสร้างขวัญและกำลังหรือการให้ขวัญมาอยู่กับตัวเรา รวมไปถึงการแสดงความเคารพต่อผู้ที่มีพระคุณของชาวปกาเกอะญอ
ประเพณีผูกข้อมือเรียกขวัญ หรือ การกี่จึ๊ (ครั้งที่ 1)
การมัดมือหรือผูกข้อมือ พิธีกรรมนี้หมายถึง การสร้างขวัญและกำลังหรือการให้ขวัญมาอยู่กับตัวเรา รวมไปถึงการแสดงความเคารพต่อผู้ที่มีพระคุณของชาวปกาเกอะญอ
อาหารชาติพันธุ์ไทลื้อ
ถ้าพูดถึงเอกลักษณ์อันโดดเด่นของชาวไทลื้อแล้วนั้น ต้องหนีไม่พ้นกับอาหารของคนไทลื้อ ที่พูดถึงแล้วต้องหิวน้ำลายเซาะกันเลยทีเดียว โดยอาหารขึ้นชื่อชาวไตลื้อคือ เก๋วน้ำเมี่ยง ส้าหยวก และขนมปาด
แกลเลอรี่-ไตลื้อ-ฝ้าย
ฝ้ายมีความสำคัญต่อการดำรงชีวิตของคนไทลื้อ บ้านออนหลวย ในสมัยก่อน อย่างมาก เพราะ เมื่อนำฝ้ายมาแปรรูป เป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ เช่น เครื่องนุ่งห่ม เสื้อ กางเกง ผ้าซิ่น (ผ้าถุง) แบบชาวไทลื้อ จะช่วยเพิ่มมูลค่าของ ฝ้าย
เครื่องแต่งกายชาวดาราอั้ง
เครื่องแต่งกายชาวดาระอั้ง เครื่องแต่งกายชาวดาระอั้ง บ้านห้วยจะนุ ตำบลม่อนปิ่น อำเภอฝาง จังหวัดเชียงใหม่ กางเกงเซียม กางเกงของชาวดาระอั้ง ทำจากผ้าฝ้ายสีดำหรือน้ำเงิน ลักษณะคล้ายกับกางเกงเล หรือ กางเกงไตใหญ่ โดยเวลาสวมใส่จะทบให้กระชับกับลำตัว แล้วใช้เชือกหรือเข็มขัดรัดให้แน่น ชายดาระอั้งจะสวมกางเกงเซียม ทั้งในชีวิตประจำวัน และเมื่อมีงานฉลองต่างๆ นอกจากนี้ การแต่งกายด้วยผ้าแพรยังเป็นที่นิยมสำหรับชาวดาระอั้ง ทั้งในกลุ่มหญิงและชาย เอกลักษณ์ที่โดดเด่นของชาวดาระอั้งอีกอย่าง คือ การเลี่ยมฟันด้วยโลหะคล้ายทองทั้งปาก และประดับด้วยพลอยหลากสี ซึ่งเป็นที่นิยม และ เป็นเครื่องแสดงฐานะของผู้สวมใส่อีกด้วยการแต่งกายของผู้ชายชาวดาระอั้ง เสื้อแขนยาว ผ่าหน้าคล้ายกับเสื้อไตใหญ่ ทำจากผ้าฝ้ายสีน้ำเงินหรือสีดำ ความยาวพอดีกับเอว ผ้าโพกศีรษะของผู้ชายจะเริ่มโพกโดยใช้ชายผ้าด้านหนึ่งวางไว้บนศีรษะแล้วขมวดผ้าส่วนที่เหลือจนรอบการแต่งกายของผู้หญิงชาวดาระอั้ง ประกอบด้วยเสื้อผ่าหน้า แขนกระบอก เอวลอย สีพื้นสดใส ส่วนใหญ่มักเป็นสี ฟ้า สีน้ำเงิน สีเขียวใบไม้ ตกแต่งสาบเสื้อด้านหน้าด้วยแถบผ้าสีแดง สวมผ้าซิ่นที่ทอขึ้นเอง สีแดงสลับลายริ้วขาว เล็กๆ ขวางลำตัวความยาวจรดเท้า โพกศรีษะด้วยผ้าผืนยาว ซึ่งส่วนใหญ่นิยมใช้ผ้าขนหนูซึ่งซื้อจากตลาดพื้นราบ ผ้าโพกศีรษะของผู้หญิงจะโพกโดยใช้ผ้าพาดไว้ใต้มวยผมด้านหลังแล้วทบมาซ้อนกันด้านหน้า ลักษณะที่โดดเด่นคือ การสวมที่เอวด้วยวงหวายลงรักแกะลายหรือใช้เส้นหวายเล็กๆย้อมสีถักเป็นลายบางคนก็ใช้โลหะสีเงินลักษณะ เหมือนแผ่นสังกะสีนำมาตัดเป็นแถบยาวตอกลายและขดเป็นวงสวมใส่ปนกันวงสวมเอวเหล่านี้เรียกว่า “หน่องว่อง” เกร็ดความรู้ หญิงดาระอั้งทั้งเด็ก สาว …